Rus inkılâbının ardından uzun süredir Rus işgali altındaki Asya topraklarında yaşayan İdil-Ural Türkleri Uzakdoğu’ya göç etmişlerdir. Mançurya bölgesindeki Harbin şehri göçmen İdil-Ural Türkleri için bir buluşma noktası haline gelmiş, 1919’dan sonra da Japonya’ya özellikle de Yokohama, Tokyo, Nagoya ve Kobe’ye taşınmışlardır…
Etrafı surlarla çevrili İstanbul, yedi tepe üzerine kuruludur. Mimari eserlerin en önemli kimlik olduğunu çok iyi bilen devletler, şehrin kimliğini yedi tepede ortaya koymuşlardır. Acaba, İstanbul’u “İstanbul” yapan bu meşhur tepeler ve burada bulunan en önemli yapılar hangileri?
Avrupa’da, bilhassa Alman prensliklerinde “Turquerie” yani bugünün tersine Müslüman kültürüne özenme modası vardı. Saksonya kralı kendisine Osmanlı’nın yeniçerilerini örnek alarak yeniçeri ocağı kurdururken Avrupalı asilzadeler Osmanlı sultanları gibi giyinmeye özen gösterirlerdi…
Fındığın başkenti, kirazın anavatanı, mavi ile yeşilin iç içe girdiği, tabiat harikası koyları, göz alabildiğince uzanan yaylaları, çam ormanlarının huzur veren sessizliğiyle Giresun…
1887 yılında Mutsuhito tarafından, ikili münasebetlerin başlatılması gayesiyle, İstanbul’a gönderilen Prens Akihito, padişah katında hüsn-i kabule mazhar olmuştu.
Doğu Türkistan tarihinin tarihimiz açısından çok büyük bir ehemmiyeti ve yeri vardır. Tarihî köklerimiz itibariyle zengin bir geçmişe sahip bu topraklarda binlerce yıllık bir mücadele yaşanmış ve halen de yaşanmaktadır.
Afganistan, Horasan medeniyetinin merkezi, Orta Asya’nın ilim membaı oldu asırlar boyunca. İmam-ı A‘zam, Mevlana Celaleddin-i Rumi, İbrahim bin Edhem hazretleri gibi zatların doğduğu bu topraklar bulunduğu coğrafyanın sıkıntılarına rağmen eski güzelliği ve tarihî dokusunu muhafaza ediyor…
Topkapı Sarayı Müzesi’nin silah bölümünde sergilenen öyle bir hediye var ki, görenleri hayrete düşürüyor. Bu hediye, bir dönem Uzakdoğu’nun efsanevi savaşçıları samuraylara ait olan ve dört asırlık bir mazinin izlerini taşıyan bir samuray zırh takımıdır.
Tarihimizin her devri, milletimizin yayıldığı her coğrafya uzun ve detaylı bir araştırma konusudur. Dünyanın hemen her köşesine yayılan bir medeniyetin izlerini sürmek heyecan verici olmasının yanında bir o kadar da zordur.
1884 yılı sonlarında Sultan İkinci Abdülhamid, sadece dinî ilimlerin tahsil edileceği “Ulûm-ı Dîniye (Dinî İlimler) Mektebi” ismini taşıyan bir mektep kurmak istemişti. Bu mektebin İstanbul’un Gedikpaşa semtinde inşa edilmesine karar veren padişah, bir de nizamname (tüzük) hazırlanmasını emretti.
