İspanyollar Amerika’ya ayak bastıklarında, altın ve gümüşten daha fazlasını yanlarında götürdüler. Özellikle bir renk vardı ki eski kıtada benzeri görülmemişti. Kırmızının en canlı tonu olan koşnil, soyluların ve zenginlerin giysilerini süslemiş, bütün kırmızı boya piyasasına hâkim olmuştu…
Arkeologlar, yaptıkları kazılarda bazen binlerce yıl öncesinden kalma tabletler bulurlar. Üzerindeki yazıları deşifre ettiklerinde, bazılarının çok ciddî mesajlar barındırdığı görülür; ekonomiden, insan idaresinden, edebiyattan bahsederler. Bazıları ise çok sevimlidir; öğrencilerin okul günlerini ve yaramazlıklarını anlatır…
Erzurum’a yolunuz düştüyse, ziyaret edeceğiniz mekânlardan birisi de Üç Kümbetler ’dir. Bu tarihî yapılar, Anadolu’da bulunan anıt mezarların en güzel örnekleri arasında yer alır…
İlim yolunda uzun yıllar emek vererek belli bir seviyeye ulaşan talebelere hocaları tarafından verilen icazetnameler, İslâm kültüründeki köklü geleneğin en önemli unsurlarındandır.
Bir zamanlar padişah sofralarının, zengin ailelerinin lezzetiydi Osmanlı çileği. Sadece bizde değil, Avrupa’daki kralların sofralarını da süslerdi. Ancak gün geldi, yok olmaya yüz tuttu…
Padişahlar, paşalar, hanım sultanlar için şehirleri ilmek ilmek işleyen mimarımız, kendi adına da bir hayır eser yaptırmıştı elbet. Türbesine veda edip bu yazının vesilesi Mimar Sinan Mescidi’ne yol alalım…
“Tarihimizi ne kadar biliyoruz?” diye kendimize sorsak, vereceğimiz cevap herhalde, “Çok bilmiyoruz!” olacaktır. Gerçekten de öyle. Asırlar önce ecdadımızın fethettiği, …
1917 tarihli düzenlemeyle birlikte icazetname, sadece Medrese-i Süleymaniye (Medresetü’l-Mütehassisîn) mezunlarına verilecekti. Mezun olanlar icazetname ile birlikte İstanbul ruusu payesi alacaklar ve aynı zamanda müderris unvanına sahip olacaklardı…
İcazetnameler, hocaların talebelerine verdikleri nasihatler ve tavsiyeler noktasından da son derece orijinal metinlerdir. Keşaplı Şaban Efendi ve Kilcizade Muhammed Ali Efendi’ye verilen icazetnameler, bunun en güzel örneklerinden…
İhtida eden Doktor Panayota, Eyüp Sabri ismini almış ve kısa bir süre sonra da namaz esnasında vefat etmişti. Geriye ikisi kız ikisi erkek dört evlat bıraktı. Yaşça büyük olan kızları, “Parça parça olsak yine Müslüman’ız!” diyerek Hıristiyan annelerinin velayetine girmeyi reddettiler. Bu, Azize ve Şefika’nın hikâyesi…
