Düğün ve şenlikler başlamadan aylar önce hazırlıklara başlanır, düğün mekânı tespit edilir, düğün için gerekli işlerin yapılması, davetlilerin ağırlanması, yemekler, oyunlar, gösteriler, hediyeler, nahıllar, ateş işleri ve diğer masraflar için binlerce altın harcanırdı. Evlenme bu masrafların büyük bir bölümünü karşılardı…
‘SUR’ kelimesi, “düğün, velîme, ziyafet, şehrâyin, şenlik” anlamlarına gelmektedir. “Nâme” kelimesi ise “mektup, risale, kitap” anlamlarının yanında; “yazılı belge, küçük kitap…” manasında kullanılmaktadır. Böylece “Sûrnâme”, “düğün, ziyafet, şenlik ve benzeri konularda yazılan mensur ve manzum eserlerdir.” şeklinde tanımlanabilir.
“Sûrnâmeler”, padişahların erkek çocuklarının (şehzadelerin) sünnet düğünlerini, kızlarının veya kız kardeşlerinin evlenmeleri vesilesiyle yapılan “Sûr-ı Hümâyûn”ları anlatan edebi eserlerdir. Bu eserlerin bazıları yalnızca sünnet düğünlerini; bazıları yalnız evlenme düğünlerini; bazıları da hem sünnet, hem evlenme düğünlerini birlikte anlatırlar. Bunların yanında örnekleri az olmasına rağmen şehzade veya sultanların doğumları münasebetiyle yapılan ve “Vilâdet-i Hümâyûn” adını taşıyan şenlikleri anlatan “Vilâdetnâmeler” de “Sûrnâme” olarak nitelendirilmektedir.
Yazının devamını Yedikıta Dergisi Mayıs (45. Sayı 2012) sayısından okuyabilirsiniz.
