Her şey, ABD’nin menfaatleri doğrultusunda Türkiye’nin askerî ve ekonomik sahalarda ödüllendirilmesiyle (!) başladı. Hâlâ devam ettiğini söyleyebileceğimiz süreçte Türkiye, peyderpey savunmadan gıdaya, dış politikadan tarıma tamamen dışa bağımlı bir hâle geldi. Bu tehlikeli yolun kilometre taşlarını ise Amerikan Başkanı Truman ve Dışişleri Bakanı Marshall döşeyecekti…
Soğuk Savaş’ın fitili çoktan ateşlenmiş, gardlar alınmaya başlayalı epey olmuştu. 1962 sonbaharının, milyonlarca insanın dünya gözüyle gördüğü son mevsim olmasına ramak kaldığı günlerdi. Ekim’in 22’si, akşam vakti. Amerikalı bir aile, çocuklarıyla beraber televizyon izliyor. Fakat neden sonra evin annesi, çocuklarını kaptığı gibi odalarına götürüyor. Televizyonda konuşan Başkan Kennedy. Yüzü epey gergin. Gereksiz tek bir kelime bile konuşmamak için kâğıttan okuyor. Buz gibi bir ses tonuyla söyledikleri hiç hayra alâmet değil. Kennedy bu vakitsiz konuşmasında, Sovyet Rusya’nın, Amerika’nın burnunun dibindeki Küba’ya yerleştirdiği füzelerden bahsediyor…
Yüzyıllardır yaşadıkları topraklarından çıkarılarak yurtsuz bırakılan Ahıska Türklerinin sürgünü, hepimizi derinden etkileyen bir dramdır. Coğrafî olarak yerini dahi bilmediğimiz Ahıska’da yaşanan sürgün, tarihe kara bir leke olarak geçmiş insanlık suçudur. Bu sebeple senelerdir sesini duyurmaya çalışan Ahıskalıların hikâyesini yazmayı kendimize borç bildik…
