Osmanlı İstanbul’unun meyve ve sebze ihtiyacının karşılandığı, mandıracılığın yapıldığı ve insanların dinlenip piknik yaptıkları mesire alanıydı Ferhatpaşa Çiftliği. Veziriazam Ferhad Paşa’ya ait olan bu çiftliğin bir kısmı, yeşilliği ve temiz havasıyla doğal güzelliğini hâlâ korusa da büyük bir kısmının üzerinde bugün; binalar, alışveriş merkezleri, marketler, meyve ve sebze halleri, otoyollar ve Büyük İstanbul Otogarı bulunuyor…
Osmanlı’nın nice paşaları vardır, hayır ve hasenatta birbirleriyle yarışan. İşte onlardan sadece biridir Hadım İbrahim Paşa. Gönlüne mütevazı bir külliye yaptırma arzusu düşünce, hemen Mimar Sinan’a talep iletilir. 1551 senesinde Koca Sinan eliyle tamamlanan ve günümüze ulaşana dek insan eliyle tahrip edilen eserin bakiyesini aktarmaya çalıştık…
“Kış mevsiminde sefere mi çıkılırmış?” diye sorulsa, vereceğimiz cevap büyük ihtimalle “Hayır!” olacaktır. Ancak, Osmanlı için aynı durum söz konusu değildir. Karlı ve zorlu hava şartlarının hüküm sürdüğü kış mevsiminde çıkılan bir sefer vardır ki, Osmanlı tarihinde müstesna bir yere sahiptir. Dilerseniz, şimdi buyurun sefere…
Sultan İkinci Abdülhamid Han’ın tahta çıkışının 25. sene-i devriyesi, yeni bir asrın, 20. yüzyılın başlangıcına tesadüf ediyordu. Bu vesileyle, sadece memleket dâhilinde değil, diğer Müslüman coğrafyalarda da ihtişamlı merasimler icra edilmiş, sultana Avrupa’dan ve Müslüman ülkelerden birçok hediye gönderilmişti…
Cengiz gibi istilaları ve katliamlarıyla meşhur bir hanın torunudur Berke Han. Fakat o, Müslümanlığıyla Cengiz’den, onun oğullarından ve diğer torunlarından tamamen ayrılır. Üstelik babası Cuci Han’a verilen topraklarda kurulmuş Altın Orda Hanlığı’nın da ilk Müslüman hükümdarıdır. O ki Müslüman bir Moğol olarak diğer bir Moğol’un, Hülâgû’nun İslâm dünyasındaki istila hareketlerini durdurmuş, onun sayesinde İslâmî kültür ve medeniyet, Moğollar arasında yayılmıştır…
Tarihte nice değerler vardır ki uğruna mücadeleler verilmiştir. İnsanın, manasını savunabilmesi için maddî tedbirler de alması gerekiyordu. Kişiyi koruyan manevî zırhlar olduğu gibi kılıç kesmez, kurşun işlemez zırhlar da vardı. Her ne kadar Âdemoğlu için en sağlam zırh, yine kendi vücudu olsa da beden zırhını, zırhla muhafaza etmek lazımdı. Şimdi tarihî serüvenini okumak için kuşanalım zırhlarımızı…
İslâm’ın ihya ettiği insanın inşa ettiği yapılarda, insan-mekân arasındaki ruhu görmek mümkündür. Bu ruhu hissedenler “Bu şehrin bir ruhu var.” der. Şehirler, İslâm ile mana ve değer kazanır. Böylelikle birer sembol hâline gelen İslâm şehirleri, Doğu’dan Batı’ya pek çok medeniyete ilham kaynağı olmuştur…
Osmanlı’nın At Meydanı dediği, Roma ve Bizans devrinde at arabalı yarışların ve atletizm festivallerinin düzenlendiği Hipodrom… Tarihî seyri içerisinde muhtelif yapı unsurlarıyla çevrelenmiş, günümüzde ise Sultanahmet Meydanı olarak anılmaktadır. Bu meydan, bazen erlere meydan olsa da tarihin belli dönemlerinde Batı’nın sinsice at koşturduğu bir yer olmuştu…
Serhat şehri Edirne, payitahtın kilidi mesabesinde olup, stratejik öneme sahipti. Ecdat şehri Edirne, Şükrü Paşa komutasında, düşmana karşı büyük bir direniş gösterdi. Dört bir yandan kuşatılan şehir, düşmanın hücumlarıyla birlikte; açlığa, soğuğa, hastalığa ve türlü mahrumiyetlere karşı mücadele verdi.
Bir para düşünün. Dünyanın her yerinde alınıyor, satılıyor, tanınıyor. Bütün dünya bankalarında en çok ondan bulunuyor. Evet, tahmininiz doğru. Bu para birimi, Amerikan dolarından başkası değil. Peki, bu kâğıt parçasının hükümranlığı nasıl başladı? Doların rezerv para olma serüvenine dünya nasıl kandı?..
