Kendi ifadesiyle tam bir işkolik olan Prof. Dr. Ali Akyıldız çalışma hastalığına müptelâ olmuş bir hoca. Nitekim bu emeğin mahsulünü bol bol almış bir ilim adamı olarak tarihçiliğe ve talebe yetiştirmeye devam ediyor. Ali Hoca’nın; çalışmalarına yön veren unsurlardan, Türkçemizden, kitaplarından ve akademik camianın sıkıntılarından bahsettiği röportajımız…
Hocam, sorulara geçmeden önce kısaca kendinizden ve ailenizden bahseder misiniz?
1 Aralık 1963’te Rize’de doğmuşum. Üçü erkek biri kız olmak üzere dört kardeşin en küçüğüyüm. Babam ben henüz 8 aylıkken vefat etmiş. Çok dirayetli ve çalışkan bir kadın olan annemin çabaları ve Allah’ın inayetiyle bugünlere gelinebildi. Zorluklar insanı hayat karşısında daha dirayetli ve dayanıklı kıldığı gibi, aile bağlarını da normalden daha sıkı bir hâle getirir. Dolayısıyla birbirine bağlı ve sıkı ilişkileri olan bir aileyiz.
Evliyim ve iki çocuğum var. Eşimin kariyerime ve bana olan katkısı kelimelerle ifade edilemez; İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun olan oğlum avukatlığı seçti; kızım da aynı fakültenin üçüncü sınıfında okuyor. Görüldüğü gibi çocuklarım tarihi değil, hukuku tercih ettiler. Hayat tercihlerine karışmadım; ama sosyal bilimlerle uğraştıkları için gayet memnunum. Zira, beşerî bilimlerin insanı zenginleştirici ve inşa edici bir yönü vardır.
Yazının devamını Yedikıta Dergisi 87. sayısından (Kasım 2015) okuyabilirsiniz.
