Selçuklu sultanlarının Haremeyn’e olan bağlılıkları ve İslâm ümmetine hizmet etme arzusu, her şeyin üzerinde olmuştur. Resûlüllah Efendimiz’in mescidinde ve Beytullah’ta okunan hutbelerde isimlerinin zikredilmesi, onları yeryüzünün en bahtiyar insanları yapmıştır…
Çanakkale’de bir yanda düşmanla göğüs göğüse çarpışılırken, diğer yanda yakıcı sıcak, toz bulutları, sinekler ve en zoru da susuzlukla mücadele ediliyordu.
Bir fotoğraf karesinin arkasında yer alan ifadeler, sadece bir fotoğrafı değil, o ânın içindeki bütün hissiyatı yansıtır…
Tarihin en kudretli hükümdarlarından biri olan Sultan Süleyman Han’ın uzun ve zaferlerle dolu saltanatı, kudretinin gölgesinde kalan hüzünlerle yoğrulmuştu. Cihan padişahı, evlat acısı yaşamış bir babaydı. Mehmed, Mustafa, Cihangir, Bayezid gibi en güzide şehzadelerinin mukadder akıbetlerine şahit olmuş ve her birinin acısını bağrına basmıştı.
Beyoğlu’nu gezenler bilir, İstiklal Caddesi’nin tek camisi, mütevazı ama estetik yapısıyla Ağa Camii’dir. Hüseyin Ağa Camii adıyla da bilinen mabet, semtin göbeğinde âdeta 16. yüzyıl esintisi sunar.
“Serhaddin ucunda bir gölge, bir dua gibi durur bazı yerler. Deliorman da onlardan biridir; sessiz, vakur, derin…”
Gazneli Mahmud’un en güvendiği adamı olan Melik Ayaz, sadece bir vezir değil, Lahor’un ilk Müslüman valisi, müstesna bir devlet adamıydı…
Osmanlı devleti, İslâm dünyasının manevî merkezi olan Hicaz bölgesine her daim büyük ehemmiyet göstermiş, bilhassa Haremeyn-i Şerifeyn’e (Mekke-i Mükerreme ve Medine-i Münevvere) yönelik hizmetleriyle tarihe geçmiştir.
Haziran 1908’de Baltık Denizi kıyısındaki Reval şehrinde, İngiltere’nin kral ve kraliçesi ile Rusya’nın çar ve çariçesi bir araya gelmişti.
Ordusu, müneccimlerin vereceği haberi beklerken o, okuduğu âyet-i kerîmelerle askerlerine en büyük dayanağı sağlamıştı…
