Yarbay Hüseyin Avni Bey’in cephedeki en büyük tesellisi, ailesiyle kurduğu mektuplaşma bağıydı. Savaşın tüm zorluklarına rağmen sevdiklerine düzenli olarak mektuplar gönderir, onlardan gelen haberlerle moral bulur, neşelenirdi. Hüseyin Avni Bey, çocuklarına son derece düşkündü; onlar daima aklında ve dualarındaydı. Oğlu Mehmet Fehmi ile kızı Melek’in eğitim hayatını yakından takip eder, derslerine özen göstermeleri konusunda sık sık nasihatlerde bulunurdu. Ne hazindir ki, çocuklarından gelen son mektubu okuduktan kısa bir süre sonra Yarbay Hüseyin Avni Bey, şehadet şerbetini içerek irtihal etmiştir.
Ondan geriye yalnızca dört mektup ve iki kartpostal kalmıştır. Bazı mektuplarını oğlu Mehmet Fehmi’ye (sonraki adıyla Mehmet Tekin), bazılarını ise kıymetli hanımına hitaben kaleme almıştır. Tekirdağ’da başlayan bu mektuplaşma, Çanakkale Cephesi’nde muharebeler tüm şiddetiyle sürerken bile kesintisiz devam etmiştir…
Fehmi’ye…
Oğlum, göndermiş olduğun Fransızca imzalı 27 Kânunuevvel (9 Ocak 1915) tarihli mektubunu aldım. Aferin! Fransızcayı da iyice yazmaya başlamışsın. Fakat senin sınıf meselesi nasıl oldu? Bana bildirmedin. Hususi imtihan olacak, seni diğer sınıfa atacaklardı, bu ne oldu?
Ninenin ellerini ayaklarını öperim. Ve hayır duasını isterim. Kendisine ayrıca para göndereceğim, borcumu ödeyeceğim, baş üstüne, ilk fırsatı beklesin. Büyükannenin ellerini öperim. Bu biçare nasıl oldu, yine hasta mıdır? Validen nasıldır? Siz nasılsınız, inşaallah cümleniz afiyettesiniz değil mi? Sizin de gözlerinizden öperim, hanenin cümlesine selam ederim. Beni merak etmeyin, hamdolsun pek sıhhatteyim. Geceli gündüzlü askerimle talim ve terbiye ile uğraşıyorum.
Tarhanayı yediğinizi yazmışsınız, pek güldüm ve memnun oldum, öyle bir tarif etmişsin ki aferin sana… Lakin konserveyi ne yaptınız? Onu yazmamışsın.Ayrıca Melek’e bir tane de yazarsam sonra annen, ninen, büyükannen, teyzen hep birer mektup isteyeceklerdir. Ve göndermezsem, Melek gibi darılırlar. Bu da kabil değil. Bunun için hiç darılmasın zaten mektubumda ona da ayrıca selam yazmış idim. Ve yazdığı mektuptan dolayı “Aferin” demiş idim. Ne ise şimdi ona da yazayım:
Yavrum Melek! Sen bana darıldın değil mi? Bir kabahatim var mı ya? Senin yazdığın mektubu aldığım vakit size gönderdiğim mektupta sana “Aferin” demedim mi? Kusura bakma kızım, hem ben burada cümlenize başka mektup yazamam. Gönderdiğim mektup yalnız ağabeyine değil; hem sana, hem annene, ninene ve büyükannenedir. O mektuplarım hepinizedir. Yalnız içinde ağabeyine yazıyorum ki o erkektir.
Hem de mektupları bana o yazar. Onun için karşılığını ben ona yazarım. Yoksa seni hiç unutur muyum? Sen hep bana yine öyle mektuplar yaz, ben de sana mektubun bir parçasında ayrıca bir iki satır yazarım. Hem sen öyle uzun mektup yazma iki üç satırlık küçük bir şey yaz. Teyzene de ayrıca selam ederim.
Baki cümleniz Cenâb-ı Hakk’a emanet olunuz yavrularım.
Pederiniz Avni
Size ikinize de 20 tane Karagöz gazetesi bir tane Donanma risalesi ayrıca posta ile gönderdim. Bunları okur eğlenirsiniz.
14 Ocak 1915
Kapak yazısının tamamını Yedikıta Dergisi 202. sayısından (Haziran 2025) okuyabilirsiniz.
57. Alay’ın başında, elinde kılıcıyla süngü hücumuna kalkan bir komutan olarak görev yapan Hüseyin Avni…
Çanakkale Arıburnu’nda şehit düşen 57. Alay Komutanı Piyade Yarbay Hüseyin Avni Bey’e ait kanlı üniforma…
Annemin kardeşlerime söylediği ninnide geçen “Konya dağlarında Emir Sultan” ifadesinin izini sürdüğümde rastladım…
Güzelce Kasım Paşa’nın inşa ettirdiği Cami-i Kebir, Sultan Abdülaziz ve Sultan İkinci Abdülhamid Han’ın şefkatli…
Selçukluların Anadolu’ya gelişi, tarihin seyrini değiştiren bir dönüm noktasıdır. Bu, yalnızca bir fetih ya da…
Topkapı Sarayı’ndaki Mukaddes Emanetler arasında sergilenen, gümüş mahfaza içindeki bir kol, en çok dikkat çekenlerdendir.