Fındığın başkenti, kirazın anavatanı, mavi ile yeşilin iç içe girdiği, tabiat harikası koyları, göz alabildiğince uzanan yaylaları, çam ormanlarının huzur veren sessizliğiyle Giresun…
Fındığın başkenti, kirazın anavatanı, mavi ile yeşilin takıp takıştırdığı, Karadeniz’in masmavi suları ile işlenmiş tabiat harikası koyların, yemyeşil bitki örtüsüyle bezendiği, uçsuz bucaksız yeşil bir örtü ile döşenmiş yaylaları, muhteşem çam ormanlarının huzur veren sessizliği… İşte bu şehir Giresun.
Giresun Trabzon, Gümüşhane, Ordu, Sivas, Erzincan illeriyle komşu olup kuzeyi Karadeniz ile kuşatılmış, sayısız kültürün harman olduğu Doğu Karadeniz’in tek adasını barındıran şirin bir ilimizdir.
Giresun’un, dağlık ve oldukça dik meyilli coğrafyası ulaşımı güçleş-tirmiş, yerleşimi dağınık ev sistemine zorlamıştır. Tarım ve bilhassa fındıkla uğraşan insanlar, elverişli bulduğu toprağı tarlaya çevirmiş, evini komşusuna göre değil tarlasına göre yapmıştır. Bu durum, insanların birbirleriyle sıkı bir ilişki kurmalarını engellemiştir. Şehirde yaşayan insanlar, köyleriyle devamlı irtibatlı olduklarından, köylerde yaşayan geleneklerin çoğu şehre de taşınmıştır. Yöre halkı tarafından yaşatılan örf, âdet ve geleneklerin çoğu oldukça eski tarihlere dayanır.
Yazının devamını Yedikıta Dergisi Ocak (29. Sayı 2011) sayısından okuyabilirsiniz.
“Serhaddin ucunda bir gölge, bir dua gibi durur bazı yerler. Deliorman da onlardan biridir; sessiz,…
Cihan hükümdarı Kanuni Sultan Süleyman, son seferinden hemen önce yazdığı vasiyetnamesinde su hizmetinden bahsediyordu…
Anadolu topraklarında dikilitaş formundaki en büyük Türkçe kitabe, Germiyanoğluları zamanında dikilmiştir. Kütahya’da bulunan kitabe, taş…
“Her gün için bir parça ekmeğim ve ibadet edeceğim bir mescidim olsun, bu bana yeter.”
Bir şehir nasıl marka olur? Veya bir şehir nasıl pazarlanır? Bu sorulara en isabetli cevabı,…
Bu makalemizde İslâm şehirciliğinin ilk dönemlerine ve şehir müelliflerinin ilk misallerine temas edeceğiz…