Categories: İslam TarihiManşet

Nübüvvet Meselesi Üzerinden Zihinlerin Bulandırılması

Theodor Nöldeke’nin “Kur’ân Tarihi” İsimli Kitabının Tahlili III

Nübüvvet ve Peygamber Efendimiz (s.a.v.) hakkında oldukça radikal ve saldırgan bir tutum içerisinde olan Nöldeke, peygamberlik mefhumunun ilahî olmadığını iddia edecek kadar ileri giderek Hz. İsa (a.s.) ve Efendimiz (s.a.v.) hakkında mesnetsiz iddialarda bulunmuştur…

Bir önceki yazımızda, 19. asra kadar Batılıların, Kur’ân-ı Kerîm ve Peygamber Efendimiz (s.a.v.), dolayısıyla da İslâm hakkındaki tasavvurlarının şekillenmesinde bir kısmı tayin edici, bir kısmı ise yönlendirici etkiye sahip olan çalışmalar hakkında özet bilgi verilmişti. Serinin üçüncü yazısında Nöldeke’nin, dünya çapında şöhrete sahip olan eserini ve bu kitaptaki görüşlerini tahlil etmeye devam ediyoruz.

Müsteşrik Nöldeke’nin kitabının ilk başlığı “Muhammed’in Nübüvveti ve Vahiy Hakkında/ Bir Peygamber Olarak Muhammed: Öğretisinin Kaynakları” şeklindedir. Müsteşrik, bu başlık altında, milletlerin çoğunun peygamberliğe benzer bir düşünceye aşina olduklarının inkâr edilemeyeceğine dikkat çektikten sonra şöyle demektedir: “Ancak (hakiki manada) nübüvvetin, sadece İsrailî halklarda, basit bir hâlden başlayarak din ve devlet alanlarının tamamını harekete geçirecek ve onlara hâkim olacak şekilde geliştiğini görmekteyiz.”

Hemen fark edileceği üzere, Nöldeke’nin “görmekteyiz” ifadesiyle biten bu istidrak cümlesi, esasen onun meseleyi tamamen pozitivist (dünyevî) bir bakış açısıyla ele aldığının ve asla doğru bir şekilde görmediğinin âdeta itirafı gibidir. Bu mevzu hakkında birçok şey söylemek mümkünse de burada şu kadarına işaret etmek yeterli olacaktır.

Aynı zamanda, İsrailoğullarından olan Hazret-i İsa’nın (a.s.) tebliğ ettiği din olduğuna inanılan Hıristiyanlığın yaygın olduğu bir vasatta neşv ü nema bulan (yetişip büyüyen) bir kişinin, nübüvvetin İsrailî halklar arasında gelişim gösterdiğini söylemesi, ilk etapta normal karşılanabilir. Ancak, nübüvveti “gelişmek” ifadesiyle tarif etmesi, bu kişinin “Nübüvvet/Peygamberlik” ve “Nebî/Peygamber” anlayışı ile İslâm’ın nübüvvet akidesi arasında mahiyet farklılığının bulunduğunu göstermektedir. Çünkü “gelişmek” ifadesinin ancak tecrübeyle sabit bilgiler hakkında kullanılabileceği dikkate alındığında, onun, nübüvveti ilahî bir tasarruf olarak değil de beşerî bir tecrübe olarak ele aldığını göstermektedir.

Yazının devamını Yedikıta Dergisi 143. sayısından (Temmuz 2020) okuyabilirsiniz.

Prof. Dr. Mehmet Erdem

View Comments

  • Kıymetli hocam; affınıza sığınarak acizane bir önerim olacak. Bu sayfadan makale okurken yazıların devamı için satın al seçeneği çıkmakta. Acaba Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) başta olmak üzere mübarek bildiğimiz konular içeren yazılara erişim tamamen ücretsiz olsa ve bu sayede daha fazla okuyucu okuyup paylaşsa, nasıl olur. Hem bu sayede bu kıymetli bilgiler daha çok okunmuş hemde dergimizi daha çok okuyucu tanımış olurdu. Teşekkür ederim, bilmukabele selam ve dua ile...

Recent Posts

Mukaddes Topraklara Selçuklu Hizmeti

Selçuklu sultanlarının Haremeyn’e olan bağlılıkları ve İslâm ümmetine hizmet etme arzusu, her şeyin üzerinde olmuştur.…

2 hafta ago

Çanakkale Siperlerinde Bir Damla Su

Çanakkale’de bir yanda düşmanla göğüs göğüse çarpışılırken, diğer yanda yakıcı sıcak, toz bulutları, sinekler ve…

2 hafta ago

Fotoğraf Arkası Yazıları

Bir fotoğraf karesinin arkasında yer alan ifadeler, sadece bir fotoğrafı değil, o ânın içindeki bütün…

2 hafta ago

Şehzade Cihangir ve Sultan Süleyman Han’ın Serencamı

Tarihin en kudretli hükümdarlarından biri olan Sultan Süleyman Han’ın uzun ve zaferlerle dolu saltanatı, kudretinin…

2 hafta ago

Peygamber Âşığı İki Vezir

Selçuklu döneminde sultanlarla birlikte vezirler ve önde gelen devlet adamları da mukaddes beldelere hizmet etmeyi…

2 hafta ago

Selçuklu Hac Emîrlerinin Mukaddes Beldelere Hizmetleri

Hac emîrliği, Abbasîler ve Selçuklular devrinde güvenliğin ötesinde siyasî ve dinî otoritenin de sembolü olmuştur.…

2 hafta ago