Tarih Ambarı

Biz Fatih’in Torunları, Kostantin’den Aşağıya Kalamayız

Sultan Abdülhamid Han, Selanik Alatini Köşkü’nden Beylerbeyi Sarayı’na nakledilmiştir. İngiliz ve Fransızların Çanakkale’yi geçebilecekleri endişesine kapılan İttihat ve Terakki, tedbir olarak Sultan Reşad’ı, hükümeti ve Beylerbeyi Sarayı’nda ikamet eden Sultan Abdülhamid Han’ı ikna edip Anadolu’ya götürmeyi kararlaştırırlar. Padişah Beşinci Mehmed, eski padişaha, bu ricanın bildirilmesi vazifesini, o günkü Dâhiliye Nazırı Talat Paşa’ya verir. Abdülhamid Han’ın Konya’ya nakli için sultanın huzurunda yaşananları, o gün Talat Paşa’nın heyetinde bulunan Ercümend Ekrem Talu şöyle anlatır:

Talat Bey, uzun uzun ve pek hürmetkâr bir ifade ile önce vaziyeti anlattı ve lakırdıyı döndürüp dolaştırarak ziyaretimizin asıl sebebine getirdi:

“Zat-ı Şahane için, Konya’da, Çelebi Efendi’nin konağı tahliye olunmuştur. Korkulan vaziyet maazallah meydana gelirse, Zat-ı Hümâyûnlarının hangi şehirde ikamet buyurmak istediklerini birader-i şahaneleri tarafından öğrenmeye memur edildik. Emir ve iradelerine muntazırız.” Hakan-ı sâbık, Dâhiliye Nazırı’nı sonuna kadar soğukkanlılıkla dinledi ve sonra, keskin nazarlarını hepimizin üzerinde ayrı ayrı gezdirdikten sonra, dedi ki:

“Şevketli biraderimin endişeleri boşunadır. Eğer dokunulmamış ise Çanakkale’yi ben, zamanında fevkalade tahkim eylemiştim (güçlendirmiştim). Oradan hiçbir donanmanın geçmesi mümkün değildir. Boğaziçi de öyle. Amma farz-ı muhal, öyle bir felaket başa geldiği takdirde hakanın yapacağı şey; tacını tahtını, tebaasını terk ile alçakça kaçmaya teşebbüs etmek değil, payitahtının taşları altında şan ve şerefle canını vermektir. Hazret-i Fatih, bu beldeyi küffarın elinden fethettiği zaman, Bizans İmparatoru Kostantin kaçmayıp harp ede ede, yıkılan kalelerin altında can vermek celâdetini göstermişti. Biz, Fatih’in ahfâdı (torunları) Kostantin’den aşağı kalamayız. Zat-ı Şahane’ye böyle arz edin. Müsterih olsunlar ve irade-i ezeliyeye (Hz. Allah’ın takdirine) boyun eğsinler. Şuradan şuraya kımıldamasınlar. Düşman buraya giremez. Bana gelince; ben artık bir yere gitmem. Yegâne arzum; burada ölmektir. Biraderimden ve hükümet-i seniyyeden bu arzuma rıza göstermelerini istid’â ederim (dilerim).”

Yedikıta Dergisi

View Comments

  • Elhamdülillah böyle bir Ecdad a sahibiz ki görmesek de o günleri yaşıyor gibi seviyoruz ve özlüyoruz....
    Devletimiz daim ve dahi milletimiz kaim olsun??

Recent Posts

Buhara’dan Bursa’ya Uzanan Gönül Köprüsü Emir Sultan Hazretleri

Tasavvufun derinliklerinde yoğrulmuş, ilim ve hikmetle mücehhez velî ve Peygamber neslinden olan Emir Sultan Hazretleri’nin,…

2 hafta ago

Osmanlı’nın Sanayi Mirası Feshane Bugün Sanat Kültür Merkezi

Bir zamanlar Osmanlı’nın sanayi hamlelerinden biri olarak kurulan ve yıllarca Eyüpsultan’ın silüetinde mütevazı duruşuyla varlığını…

2 hafta ago

İbadet Tahtı Hünkâr Mahfili

Yüzyıllar boyunca nice padişahlar, nice vezirler; camilerde zafer öncesi ellerini kaldırıp dua etmiş, cemaatle aynı…

2 hafta ago

Doğu’yu Fotoğraflayan Batılı Paul Nadar

Nadarlar, dünya fotoğrafçılığının seyrine damga vuran bir aile. Paul Nadar da fotoğrafçı babanın fotoğrafçı oğlu.…

2 hafta ago

Hattat Ârif Hikmet Bey ve Hatt-ı Sünbülî’nin İzinde

Bu makalemizde Ârif Hikmet’in hem sanat anlayışına hem de Hatt-ı Sünbülî’nin tasavvufî estetiğine göz atıyoruz…

2 hafta ago

Aziz Emanet Kadın

İslâm’da kadın, yalnızca bir birey değil; rahmetin, şefkatin ve faziletin timsalidir. Cahiliye devrinin karanlığını vahyin…

2 hafta ago